ย้อนกลับไปเมื่อช่วงเดือน ต.ค. 2566 ที่ผ่านมา แฟนเพลงเพื่อชีวิตหลายคนต่างใจหาย เมื่อ แอ๊ด คาราบาวหรือยืนยง โอภากุล ได้ประกาศไว้ว่าจะยุบวงคาราบาว
“ตอนนี้วงก็มีไอ้พวกแก่ๆ ป่วยกันแล้ว 4 คนในวงคาราบาว และจะเลิกในปีหน้า หลังคอนเสิร์ตวงครั้งสุดท้าย วันที่ 1 เมษายน 2567 และจะเลิกไปเลย มันเป็นความจริง มันไม่ไหว มันแก่กันหมดแล้ว 3 วันดี 4 วันไข้ มันถึงเวลาที่เราต้องยอมรับความจริงว่าเราแก่ แต่เรายังเก๋าอยู่”
แต่ล่าสุด แอ๊ด คาราบาว ได้ประกาศกร๊าวบนเวทีคนเสิร์ตแห่งหนึ่งว่า “จริงๆแล้ว ตั้งใจหยุดวงจริงๆ ในเดือนเม.ย. หลังจากวันที่ 4 เม.ย.ไปแล้วก็จะไม่มีคาราบาว
แต่ปรากฏว่า มีเรื่องที่ทำให้ผมแค้น และผมทนไม่ได้กับธุรกิจของประเทศไทยที่ผูกขาดกันมานานแล้ว ทุกวันนี้ผมเหลือเวลาอีกไม่มากที่จะเล่น หลังจากนี้ไปก็หมดแค่วันที่ 4 เม.ย. แต่ผมไปเล่นที่ไหนก็บอกว่าขอเอาคาราบาวไปขายได้ไหม ปรากฏว่ามียี่ห้อหนึ่งไม่ยอม บอกถ้าเอาคาราบาวไปขายจะถอนออกไปมันมีอำนาจ มีการผูกขาดมานานแล้ว ทำให้ผมขายไม่ได้
” ผมจึงฮึดสู้ ผมจะหยุดแค่เม.ย.เดือนเดียว เดี๋ยวกูจะกลับมาใหม่ มาสู้กับมึง …ผมต้องการพักวง เพราะเราเหนื่อย เราแก่ แต่ผมต้องช่วยพี่เถียรไม่งั้นเราแย่แน่ ผมอยากให้คนบางกลุ่มรู้ว่า พวกเรายาจกแบบนี้จะรบกับมึงคอยดูก็แล้วกัน ไม่ได้ดราม่า จริงๆ ตั้งใจเลิกจริงๆ รบกับแม่-เลย”
