แม่ขนลุก จู่ๆ ลูกสาว 4 ขวบ ลุกไปหยิบชามเพิ่ม ยื่นให้ “พี่ชาย” ชวนกินข้าวด้วยกัน ลองแกล้งๆ ถาม พี่เขาใส่เสื้อสีอะไร ตอบชัดเจนฟังแล้วยิ่งกลัว เพราะที่บ้านมีกันแค่ 2 คน!
คุณแม่คนหนึ่งในฮ่องกง โพสต์เล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับลูกสาววัย 4 ขวบ ซึ่งทำให้เธอรู้สึกเหงื่อตก เมื่อขณะนั่งรับประทานอาหารกันอยู่ในบ้าน จู่ๆ ลูกก็ลุกขึ้นไปหยิบชามและตะเกียบมาเพิ่ม เด็กน้อยวางลงบนโต๊ะอย่างเรียบร้อย และเอ่ยชวน “พี่ชาย” มากินข้าวด้วย
การกระทำไม่มีที่มาที่ไปของลูกสาว ทำให้ผู้เป็นแม่อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหวาดกลัว เนื่องจากบ้านหลังนี้มีเพียงเธอและลูกสาวอาศัยอยู่เพียง 2 คนเท่านั้น เธอตัดสินใจมองลูกสาวอย่าจริงจัง แล้วถามถึงการกระทำและคำพูดแปลกๆ นั้น ก่อนได้รับคำตอบที่ใสซื่อตรงไปตรงมา ว่ามี “พี่ชาย” นั่งร่วมโต๊ะด้วย จึงไปหยิบชามมาชวนเขากินข้าว
อย่างไรก็ตาม ผู้เป็นแม่มองไปรอบๆ และยืนยันว่าไม่มีใครอยู่ในบ้านอีก เธอกลัวมากจนตัวสั่นทั้งตัว ถึงกับหลุดพูดคำที่ไม่ดีออกมา และเร่งเร้าลูกสาวให้กินข้าวเร็วๆ แต่เมื่อลูกกินข้าวไปได้สักพักก็กล่าวชักชวนให้ “พี่ชาย” มากินข้าวต่อด้วยกัน นั่นยิ่งทำให้แม่สับสนและหวาดกลัว
สุดท้ายเธอต้องพยายามสงบสติอารมณ์และถามลูกสาวอย่างใจเย็นว่า “พี่ชายหน้าตาเป็นยังไง? สวมเสื้อสีอะไร?” โดยไม่คาดคิดว่าจะได้รับคำตอบกลับมาแบบทันทีว่า “พี่เขาใส่เสื้อสีครีม”ราวกับว่ามองเห็นพี่ชายคนนั้นจริงๆ ผู้เป็นแม่ที่รู้สึกกังวลและสับสน ไม่รู้จะจัดการกับสถานการณ์อย่างไร จึงสอนลูกสาวว่าถ้าเห็นพี่ชายคนนี้อีก ลูกควรจะกรีดร้องและไล่เขาออกไปทันที
เมื่อรับประทานอาหารเสร็จสิ้น เธอจึงแชร์บนโซเชียลเน็ตเวิร์กเพื่อถามทุกคนว่ามีใครเคยเจอเรื่องราวแบบนี้หรือไม่ เธอไม่เข้าใจว่าสิ่งที่ลูกสาวพูดหมายถึงอะไร ซึ่งโพสต์นี้ทำให้เกิดการอภิปรายอย่างร้อนแรงทางโซเชียลมีเดีย เนื่องจากหลายคนเชื่อว่าเด็กเล็กไวต่อปรากฏการณ์ “เหนือธรรมชาติ” และสามารถมองเห็นสิ่งที่ผู้ใหญ่ไม่สามารถมองเห็นได้ง่ายๆ
อย่างไรก็ตาม มีคนอีกจำนวนมากที่ไม่เชื่อเรื่องนั้น แต่มองว่าเด็กๆ มักจะมีจินตนาการที่มากกว่าผู้ใหญ่ และนี่เป็นเพียงการแสดงออกถึงจินตนาการอันล้นเหลือของเด็กๆ เท่านั้น “อันที่จริง ตอนนี้เด็กคงจินตนาการว่าใครบางคนกำลังกินข้าวด้วยกันมันเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการพัฒนาสมองของเด็ก เหมือนฝันตอนกลางคืน”คอมเมนต์หนึ่งกล่าว
อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าเรื่องนี้จะเกิดขึ้นด้วยเหตุผลใดก็ตาม ทุกคนเชื่อว่าผู้ปกครองควรพยายามหาวิธีที่จะเบี่ยงเบนความสนใจของเด็กๆ ในขณะเดียวกันก็ให้ความในใจ เฝ้าสังเกต ดูแล และปกป้องพวกเขา ไม่ว่าจะในสถานการณ์ไหน หรือด้วยวิธีใดก็ตาม
